Een kleine zijsprong in dit topic; even terug in de tijd.
Gemeentelijk sportpark Kaalheide, KerkradeHerfst in Kerkrade. Het imposante Parkstad Limburg stadion doemt op, overal waar je kijkt. Een waar architectonisch hoogstandje. Maar in Kerkrade leeft men niet alleen in het heden, nee, men is er zuinig op het cultureel voetbalerfgoed. Zoals het hoort, maar wat zeker niet vanzelfsprekend is in de tijd waarin klassieke stadions door de tijd worden ingehaald, en waarin de sloophamers onverbiddelijk toeslaan.
Kaalheide. Na de Tweede Wereldoorlog opgebouwd door gevangengenomen ex-NSB’ers. Een enorm karwei was het, want er bleek veel graafwerk voor nodig dit stadion begin vijftiger jaren te laten verrijzen. In 2000 werd Kaalheide –mooi door zijn lelijkheid- bedankt voor de bewezen diensten. Als troost bleef Roda JC het oude stadion toch nog enigszins trouw. Het dient nu, in afgeslankte versie, als trainingscomplex.
Mede door de schitterende herfsttinten was het prachtig dit stadion te bezichtigen. Als je de ogen sloot hoorde je behalve de ritselende bladeren ook het geroezemoes dat bij een voetbalwedstrijd hoort. In fantasie liepen statige heren, in lange zwarte jassen en met hoeden op de hoofden, opgewekt naar de hekken, om een van een grote rol afgescheurd toegangskaartje aan de suppoost te tonen en de weg naar de inmiddels aan betonrot lijdende statribune te vervolgen.